Galanthus woronowii en Galanthus ikariae zijn namen die voor heel wat verwarring zorgen en niet correct werden en worden gebruikt. De volgende taxonomische beschrijving moet helpen om die naamsverwarring te stoppen. Het begin van de verwarring is waarschijnlijk toe te schrijven aan een artikel van 1946 over Galanthus latifolius, waarbij toen alle groenbladige sneeuwklokjes tot deze soort gerekend werden. Zo'n 10 jaar later staat in "Snowdrops and Snowflakes" vermeld dat Galanthus latifolius een synoniem is van Galanthus ikariae. Heel lang werden deze namen dus als synoniem van elkaar gezien.
In 1974 heeft Artjushenko een grondige studie uitgevoerd op de verschillende soorten. Ze concludeert dat G. ikariae en G. woronowii verschillende soorten zijn, met elk hun kenmerken. Galanthus ikariae heeft donkerder blad, G. woronowii heeft felgroen blad. De groene markering op de binnenste bloemblaadjes is bij G. ikariae minstens de helft van het bloemblad. Bij G. woronowii is de markering veel kleiner. Het chromosoomaantal verschilt ook : G. ikariae heeft er 4, G. woronowii heeft 6 chromosomen. Qua verspreidingsgebied komt G. ikariae van nature voor in Aegeische zee, terwijl G. woronowii groeit in Noordoost Turkije en het westen van de Kaukasus.
In het wild bestaan veel verschillende vormen van Galanthus woronowii, meestal bepaald door de plaats en de habitat waarin de plant groeit. Galanthus woronowii wordt al meer dan een eeuw gekweekt en kan, als een goede kloon gekweekt wordt, uitgroeien tot prachtige en opvallende planten. Vooral het frisgroene blad zorgt voor een mooi contrast met andere sneeuwklokjes en voorjaarsbloeiers. Ze bloeit van januari tot maart met vrij grote bloemen (1.5 tot 2.5 cm) Galanthus woronowii groeit gemakkelijk en gedijt op verschillende plaatsen in de tuin. In de zomer mag de grond niet volledig uitdrogen. In haar natuurlijke habitat groeit ze onder Taxus, Carpinus, Quercus, Fagus en Pinus. Verder ook onder heesters zoals hazelaar en op beekhellingen. veel gebruikte synoniemen voor deze plant zijn : Galanthus ikariae subsp. latifolius Galanthus latifolius Galanthus plicatus
Galanthus ikariae is een van de grootste en mooiste sneeuwklokjes, maar niet de gemakkelijkste om te kweken. Ze bloeit ook vrij laat en sluit meestal het sneeuwklokjes-seizoen af. Ze groeit van nature op eilanden in de Aegeische zee bij Griekenland : Ikaria, Andos, Naxos en Skyros. Op deze verschillende plaatsen groeien planten met iets afwijkende kenmerken. Galanthus ikariae is al lang in cultuur maar komt niet veel in tuinen voor. Meestal gaat het om Galanthus woronowii. Misschien ligt de oorzaak voor die zeldzaamheid wel bij de mindere weerstand tegen vorst en vocht. Kweek ze daarom in zeer luchtige grond op het warmste of meest beschutte plaatsje in de tuin. De bloem is vrij groot (1.8 tot 3.2 cm) en heeft een zeer duidelijke en grote groene tekening op de binnenste bloemblaadjes. Ze groeit op licht tot zwaar beschaduwde en vochtige plaatsen. In de natuur groeit ze samen met Hedera, Cyclamen hederifolium, Acer,...
Andere sneeuwklokjes die tot deze groep van groenbladigen behoren zijn : Galanthus fosteri Galanthus platyphyllus Galanthus krasnovii Galanthus lagodechianus Galanthus rizehensis Galanthus transcaucasicus
Is de determinatie nog steeds niet echt duidelijk, dan kan een dwarsdoorsnede van het blad uitkomst bieden. Onder een microscoop of een vergrootglas is een duidelijk verschil te zien. Galanthus ikariae heeft grote luchtzakken tussen de cellen en de eigenlijke cellen liggen niet in een vast patroon. Bij Galanthus woronowii ontbreken die luchtzakjes.